Pokaz: Kępy starodrzewu na zrębie
01: Kępy starodrzewu ułatwiają przetrwanie wielu gatunków roślin i zwierząt (J.Z.)
Żywotna kępa starodrzewu sosnowego w kilkanaście lat po odsłonięciu. Obecność takich kęp we wzajemnej odległości 100-200 m zapewnia możliwość przetrwania i rozrodu dla gatunków wrażliwych na zmiany warunków środowiska.
Id=17401
02: Im większa i gęstsza kępa, tym większe jej znaczenie biologiczne (J.Z.)
Kępy powinny mieć powierzchnię co najmniej 5 arów, ale celowe jest pozostawianie nawet ponad 10-arowych płatów.
Id=17402
1.Zachowane dolne warstwy w kępie
03: Łączenie bruzdami kęp starodrzewu ułatwia migrację i wymianę genów w populacjach wielu gatunków zwierząt
Kierunek bruzd powinien uwzględniać występowanie sąsiednich kęp starodrzewu. Dla izolowanych w kępach populacji drobnej fauny naziemnej bruzdy mogą być otwartymi traktami lub (jeśli orane w poprzek) barierami nie do przebycia. Przykład z nadl. Staszów.
Id=17413
1.Bruzdy wyorane 'od kępy do kępy'
04: Pod kępami starodrzewu muszą być zachowane dolne warstwy (J.Z.)
Na ubogich siedliskach kępy należy wybierać w miejscach o rozwiniętej warstwie podszytu i chronić ją przed uszkodzeniem w czasie prac zrębowych.
Id=17403
1.Podszytowe dęby zachowane w kępie starodrzewu
05: Taka kępa starodrzewu jest zbyt mała (J.Z.)
Drzewa w tej kępie były pierwotnie wykorzystane jako nasienniki. Jest ona jednak zbyt mała, aby wykazać istotny efekt ekologiczny.
Id=17404
1.Brak dolnych warstw w kępie
06: Ta kępa w najbliższym czasie nie będzie pełnić istotnej funkcji biocenotycznej (J.Z.)
Niewielki rozmiar, małe zróżnicowanie drzew i brak dolnych warstw - tu w przyszłości będzie tylko trawiasta polana pod dębami.
Id=17405
1.Brak dolnych warstw w kępie
07: Również suche drewno martwych drzew stojących jest potrzebne do rozwoju rzadkich owadów (J.Z.)
Martwa sosna w kilka lat po obumarciu. Na stanowiskach osłoniętych od wiatru pnie grubych sosen mogą stać przez 50-60 lat po śmierci drzew. Takie wysuszone pnie stanowią główne siedlisko życia wielu owadów.
Id=17411
08: Kępę należy przygotować do odsłonięcia przez rozluźnienie zwarcia (J.Z.)
Na kilka lat przed przewidzianym odsłonięciem na brzegach kęp należy wykonać silne cięcia przerywające zwarcie. Wzmocni to systemy korzeniowe drzew i przyśpieszy rozwój dolnych warstw.
Id=17407
09: Kępa starodrzewu ma pełnić swoją rolę aż do obumarcia i wywrócenia się tworzących ją drzew (J.Z.)
Kępa starych dębów pozostawiona kiedyś na zrębie. Obecnie - po kilkudziesięciu latach - pokrywa uległa zadarnieniu, ale obecność polany wpływa pozytywnie na urozmaicenie struktury jednowiekowych drzewostanów w sąsiedztwie.
Id=17408
10: Drzewa o nadzwyczajnej wartości przyrodniczej powinny być pozostawiane wraz z najbliższym otoczeniem (J.Z.)
Kilkusetletnia sosna w nadl. Mińsk. Takie okazy polskiej flory - nawet gdyby nie zostały objęte opieką konserwatorską - mają duże znaczenie jako archiwa genów, często wykorzystywane do badań naukowych. Należy je pozostawiać bez względu na stan zdrowotny.
Id=17412
11: To drzewo ma szansę przetrwać samodzielnie jako element widokowy i archiwum genów (J.Z.)
Pozostawiona sosna ma długą koronę świadczącą o długotrwałym wzroście w korzystnych warunkach świetlnych. Takie cechy rokują nadzieję na długotrwałe zachowanie tego osobnika i jego wartościowego genotypu - nawet w charakterze pojedynczego przestoju.
Id=17409
1.Takie drzewo ma szansę przetrwać odsłonięcie
12: Nie wszystkie niezwykłe kształty drzew uzasadniają ich pozostawianie poza kępami (J.Z.)
Zaleca się pozostawianie na zrębach drzew o szczególnych walorach estetycznych - ze względu na duże wymiary lub fantazyjne kształty. Dyskusja o estetyce pozostawia pole do subiektywizmu, ale przypadek pokazany na zdjęciu raczej nie jest uzasadniony. Generalnie lepiej pozostawiać drzewa w kępach.
Id=17410
