Rębnia jednostkowo-przerębowa
| |||
Autor strony: S. Drozdowski | |||
Reguła Assmanna dla struktury przerębowej | |||
Stosowanie rębni jednostkowo-przerębowej jest zalecane w drzewostanach z panującymi gatunkami cienioznośnymi lub umiarkowanie cienioznośnymi: jodłą, świerkiem lub domieszkowym bukiem. Można tę rębnię stosować również w drzewostanach sosnowych na najuboższych, nie zachwaszczających się siedliskach - Bs, Bśw (rozwój roślinności zielnej ogranicza kiełkowanie i wzrost siewek sosny w drzewostanach o strukturze przerębowej). | |||
«« Reguła Assmanna dla struktury przerębowej | |||
W wyniku pozyskiwania pojedynczych drzew w rębni jednostkowo-przerębowej uzyskuje się strukturę drzewostanu zgodną z tzw. regułą Assmanna. Według tej reguły, las ma idealną strukturę przerębową tylko wtedy, gdy wiek drzew będzie dostatecznie zróżnicowany, a drzewa różnego wieku będą ze sobą tak wymieszane w przestrzeni, aby na obszarze koła o średnicy odpowiadającej wysokości starodrzewu wystąpiły drzewa 3 różnych klas wieku i średnicach typowych dla tych klas wieku. Użyta przez Assmanna kategoria klas wieku wywodzi się od jednego z twórców naukowych podstaw rębni przerębowej - H. Biolley'a. W swoich analizach wykorzystywał on tylko trzy szerokie klasy wieku (odpowiadające pierśnicom z zakresu 17-32 cm, 32-52 cm i ponad 52 cm), z pominięciem drzew najcieńszych. | |||
«« | |||