![]() |
| ![]() | |
Rębnia IVd w drzewostanach z dębem lub jesionem
| |||
![]() ![]() | Autor strony: J. Zajączkowski | ||
| Zakładanie gniazd w celu odnowienia dębu Poszerzanie i łączenie gniazd Odnowienie jesiona Różnicowanie struktury pionowej | |||
| Rębnię stopniową gniazdową udoskonaloną można wykorzystać do odnowienia wielopiętrowych drzewostanów mieszanych, w których przeważają gatunki słabo tolerujące dłuższe ocienienie, takie jak dąb lub jesion. Niewielkie powierzchnie takich drzewostanów występują zarówno na niżu, jak i wyżynach południowej części Polski. Stosowanie tej rębni pozwala na zachowanie znacznego zróżnicowania wieku, wysokości i składu młodego pokolenia, a także na zapewnienie niezbędnego wyprzedzenia dębowi jako gatunkowi w młodym wieku najsłabszemu biologicznie. Opisywana odmiana rębni IVd wymaga pozostawienia pasa ochronnego od strony dowietrznej, odnawianego jako ostatnia część drzewostanu, cięciami częściowymi lub zrębem zupełnym. | |||
| «« Zakładanie gniazd w celu odnowienia dębu | |||
| Ośrodki odnowieniowe dla dębu powinny mieć wielkość ok. 15-20 arów. Rozmieszcza się je w pobliżu granicy transportu , we wzajemnych odległościach ok. dwóch wysokości drzewostanu. Przed cięciem obsiewnym zwykle zachodzi konieczność przygotowania gleby pod obsiew. W przypadku zauważenia powstałych wcześniej samosiewów, należy je kwalifikować jako ośrodki odnowienia, uzupełniając odnowieniem sztucznym istniejące w nich luki. Na gniazdach z zainicjowanym odnowieniem przewiduje się dwa nawroty cięć odsłaniających, w odstępach co 3-4 lata. | |||
| «« Poszerzanie i łączenie gniazd | |||
![]() | Poszerzanie naturalnie odnowionych gniazd dębowych w rębni IVd | ||
| Gniazda dębowe poszerza się kilkakrotnie cięciami brzegowymi, jednorazowo na pasie szerokości ok. 10-15 m, zwykle nieco szerszym w kierunku południowym. Cięcia na obrzeżach wykonuje się równolegle z odsłanianiem gniazd. Przy lepszym urodzaju nasion dębu należy zwiększać szerokość odnawianego pasa. Łączna szerokość strefy brzeżnej gniazda z utrzymaną osłoną górną nie powinna przekraczać 30 m. Podczas poszerzania gniazd można również wprowadzać wymagające osłony gatunki domieszkowe. Po usunięciu fragmentów drzewostanu pozostałych między kępami podrostów, sadzi się przewidziane w składzie gatunki światożądne, w kępowej i grupowej formie zmieszania. | |||
| «« Odnowienie jesiona | |||
| O ile nie wykazuje symptomów chorobowych, jego odnowienie przebiega w sposób podobny jak dla dębu. W przypadku ryzyka zabagnienia terenu stosuje się mniejsze gniazda. Przy dostatecznej liczbie nasienników jesion bardzo obficie odnawia się już w okresie poszerzania gniazd dębowych. Dobry obsiew jesiona w cięciach brzegowych ułatwia zachowanie lub zwiększenie jego udziału w drzewostanie. | |||
| «« Różnicowanie struktury pionowej | |||
| Dolne piętro można uzyskać poprzez wprowadzanie małych grup gatunków cienioznośnych (grab, lipa) - już do powstających kęp odnowień dębowych lub później - poprzez podsadzenia na etapie drągowiny, o ile do tego czasu wspomniane gatunki nie pojawią się spontanicznie. Podniesieniu wartości biocenotycznej drzewostanu służy też pozostawianie w drzewostanie kęp starodrzewu dębowego z dobrze rozwiniętą dolną warstwą. | |||
| «« | |||
![]() ![]() | |||