- Wzrasta dostęp światła, ciepła i opadów do dna lasu, co ma przygotować glebę do przyjęcia nasion: usprawnia ją i przyspiesza rozkład nagromadzonej ścioły.
- Poprawia się oświetlenie koron pozostałych drzew, co pobudza drzew do obfitszej produkcji nasion.
- Zwiększa się przeciętna jakość drzewostanu.
- Wzrasta odporność drzewostanu na wiatr - jeżeli rozrzedzanie nastąpiło odpowiednio wcześnie i miało łagodny przebieg. Nagłe silne rozluźnienie zwarcia w okresie cięć przygotowawczych może przynieść efekt odwrotny.
Wybór drzew do usunięcia
Należą do nich osobniki chore, źle ukształtowane, z wątłymi koronami, słabo przyrastające, a także występujące w nadmiarze osobniki gatunków niepożądanych w przyszłym drzewostanie. Przy okazji cięć przygotowawczych można ograniczyć liczebność drzew tych gatunków domieszkowych, zwłaszcza tych o zdolności do dynamicznego odnowienia (np. brzoza, osika lub grab), mogących łatwo zdominować odnowienie gatunków głównych.
Nie należy wycinać natomiast wycinać drzew grubych, tworzących szkielet drzewostanu. Nie należy również na tym etapie wycinać drzew z drzewostanu podrzędnego, ponieważ mogłoby to szybko doprowadzić do pogorszenia się sprawności gleby lub utraty kontroli nad spontanicznym obsiewem.
Nasilenie
W następstwie cięć oczekiwane jest lekkie zazielenienie się dotychczas martwej pokrywy, nie wolno dopuścić do silniejszego rozwoju roślinności dna lasu, a tym bardziej do zadarnienia lub zachwaszczenia gleby.
Drzewostany wymagające cięć przygotowawczych
Cięcia te nie są natomiast potrzebne w drzewostanach, w których prowadzono prawidłowe trzebieże. Nie powinno się ich też wykonywać w drzewostanach nadmiernie rozluźnionych - na skutek zbyt silnej pielęgnacji lub innych przyczyn.
