Najlepiej jest wykonać cięcie jesienią lub zimą po opadnięciu nasion, chociaż w przypadku odnawiania gatunków lekkonasiennych można ścinać drzewa z dojrzałymi nasionami w koronach.
Intensywność cięcia obsiewnego
Ilość usuniętych drzew zależy od wymagań świetlnych nalotów odnawianego gatunku, skłonności gleby do zachwaszczanie się, urodzajności gleby, wystawy stoku. Dla jodły nie powinno się pobierać więcej niż 20% zapasu, dla buka 20-30%, dla świerka do 33%, dla dębu 30-50%, a dla sosny powyżej 40%. Generalnie nasilenie cięć powinno uwzględniać zasadę "lepiej za ciemno niż za jasno".
Drzewa usuwa się możliwie równomiernie w obrębie całego drzewostanu, gdyż - przynajmniej w teorii - należy spodziewać się odnowienia całej objętej cięciem powierzchni w jednym roku nasiennym.
Przygotowanie gleby przed cięciem obsiewnym
Celem przygotowania gleby jest umożliwienie kiełkującym nasionom dostępu do mineralnej warstwy gleby, dlatego nie jest potrzebne specjalne przerabianie samej gleby, jeśli istnieje możliwość odsunięcia lub zdarcia samej pokrywy. W miarę możliwości należy pozostawić część pokrywy w stanie nienaruszonym, aby ograniczyć drastyczność zmian w środowisku drobnych zwierząt naziemnych.
Przygotowanie gleby wykonuje się w roku nasiennym przed dojrzeniem nasion. Do zabiegu tego można używać urządzenia specjalistyczne (jeże, rozgarniacze, brony); dobre efekty daje również wykorzystanie pługa talerzowego lub frezu
