Praktycznie żaden fragment ekologicznie małej powierzchni nie będzie znajdował się dalej niż 1h od najbliższej ściany drzewostanu. Powierzchnie ekologicznie małe mogą mieć kształt eliptyczny albo kształt wydłużony. Ich bardziej szczegółową charakterystykę podano na osobnych stronach, wskazanych przez odsyłacze.

Wśród powierzchni eliptycznych wyróżnia się luki, małe gniazda oraz duże gniazda. Do powierzchni wydłużonych zalicza się brzegi i smugi. Można tu uwzględnić również te pasy, u których dłuższy bok zewnętrzny jest na tyle blisko ściany drzewostanu, że z tego powodu wyraźnej modyfikacji ulegają warunki środowiska na pasie.

Są to przede wszystkim strefy, ale też szersze pasy, na których warunki środowiska są modyfikowane przez drzewostan osłaniający tylko w pobliżu jednego (wewnętrznego) z dłuższych boków pasa.