Strona: Rębnie IV stopniowe
Rozdział: (początek strony)
Dobra osłona gleby, jaką zapewniają rębnie stopniowe, ogranicza powierzchniowy odpływ wody deszczowej w górach i zmniejsza ryzyko klęskowych powodzi (P.Z.)
Id=10782
1.Zbocza trwale pokryte lasem
Rozdział: Geneza
Struktura lasu przy różnych sposobach jego zagospodarowania (B.B.)
Rębnie stopniowe prowadzą do złożonej postaci lasu, będącej cechą przerębowo-zrębowego sposobu zagospodarowania. W odróżnieniu od sposobu przerębowego, występują tu obok siebie płaty o różnym wieku, wysokości i składzie gatunkowym.
Id=10490
1.Większe odrębne fragmenty w jednym wieku
2.Małe izolowane powierzchnie odnowień
3.Obok siebie rosną drzewa o różnym wieku
Rozdział: Technika cięć i odnowienia
Zastosowanie cięć brzegowych do poszerzenia gniazd dębowych (B.B.)
Zarówno na gniazdach, jak i na poszerzeniach wykorzystano naturalne odnowienie dębu. Przykład realizacji rębni IVd.
Id=10572
1.Gniazdo z naturalnym odnowieniem dębu
2.Samosiew na strefie poszerzenia
Warunkiem ograniczenia szkód w późnych etapach rębni stopniowej jest właściwe rozmieszczenie szlaków zrywkowych (J.Z.)
Szlak zaplanowany dawniej pomiędzy kępami odnowień (po bokach na pierwszym planie) umożliwa obecnie usunięcie drzewa pozostawionego nieco w głębi nad słabo odnowionym fragmentem powierzchni.
Id=10503
1.Drzewo do usunięcia ze środka drzewostanu
2.Szlak zrywkowy między kępami starszych odnowień
Rozdział: Wykorzystanie lat nasiennych
Rzadkie lata obfitego urodzaju mogą nie wystarczyć do jednorazowego uzyskania zadowalającego odnowienia. (J.Z.)
Id=10523
1.Dojrzewające orzeszki bukowe
W miejscach słabo odnowionych cięcia odsłaniające należy wstrzymać do kolejnego roku nasiennego, przygotować glebę lub nawet podsadzić (J.Z.)
Id=10524
1.Powierzchnia nie odnowiona po 1. cięciu odsłaniającym
2.Podrosty o małej wartości hodowlanej
Rozdział: Okres odnowienia
Rębnia stopniowa prowadzi do dużego zróżnicowania wiekowego drzew w przyszłym drzewostanie (J.Z.)
Fragmenty tyczkowiny i młodnika powstały po odsłonięciu samosiewów oraz podsadzeń jodły i świerka. Pozostała powierzchnia została obsadzona grupami buka, jaworu, lipy i modrzewia.
Id=10526
Strona: Rębnie I zupełne
Rozdział: (początek strony)
Zrąb zupełny silnie zmienia warunki środowiska leśnego (J.Z.)
Pas zrębowy o szerokości 50 m.
Id=10680
Posadzony w uprawie dąb jest narażony na różne uszkodzenia (J.Z.)
Wiechowaty układ drobnych pędów może być rezultatem regeneracji korony po nawracających uszkodzeniach przez przymrozki.
Id=10662
Rozdział: Wytyczne projektowania zrębów
Czasowe pozostawienie wysuniętego fragmentu otaczającego drzewostanu poprawia warunki mikroklimatyczne na przyległej części zrębu (J.Z.)
Ochrona wrażliwych sadzonek buka na zrębie na siedlisku LMśw.
Id=10706
1.'Firanka' starodrzewu
2.Kępa wprowadzonego sztucznie buka
Rozdział: Pozostawianie niektórych drzew
Nasienniki na zrębie (J.Z.)
Nasienniki pozostawia się w ilości ok. 30 szt. ha i usuwa bezpośrednio po pojawieniu się nalotów, zwykle nie poźniej niż po 3-5 latach.
Id=10679
1.Pas nasienników o szerokości ok. 40 m
2.Granica zrębu
Rząd daglezji pozostawiony na brzegu odnawianej powierzchni (J.Z.)
Drzewa zasadzono kiedyś przy nie istniejącej już dziś leśniczówce. Pełnią rolę zarówno estetyczną, jak i upamiętniającą pracę dawnych gospodarzy lasu.
Id=10685
Rozdział: Ocena
Efektem stosowania rębni zupełnej mogą być rozległe kompleksy drzewostanów o uproszczonej strukturze i niskich walorach krajobrazowych (L.B.)
Długie rzędy jednakowych drzew, posadzonych w bruzdach wyoranych prostopadle do szlaku turystycznego, mogą wywołać u osób odwiedzających las wrażenie sztuczności i niskiej wartości przyrodniczej.
Id=10785
1.Rząd sadzenia wciąż widoczny po 30 latach
Rozdział: Formy
Lokalizacja płatów domieszek na zrębie powinna być odpowiednio zaplanowana (J.Z.)
Lokalizację płatów domieszek, uwzględniającą ich wymagania mikroklimatyczne oraz stwierdzoną na gruncie zmienność mikrosiedlisk, projektuje się z wyprzedzeniem na szkicu sytuacyjnym i oznacza w terenie przed rozpoczęciem sadzenia.
Id=10665
1.Oznaczenie narożnika kępy modrzewia
2.Jednostkowa domieszka jaworu na brzegu kępy
Rozmieszczenie gatunków w uprawie na zrębie powinno uwzględniać ich wymagania ekologiczne (J.Z.)
W cieniu południowej ściany drzewostanu pozostaje buk, wewnątrz uprawy dąb - osłonięty z boku modrzewiem, a przy ścianie północnej - o mało korzystnych warunkach wilgotnościowych i dużych amplitudach temperatur - sosna.
Id=10708
1.Buk
2.Dąb
3.Modrzew
4.Sosna
Strona: Rębnia V przerębowa
Rozdział: (początek strony)
Drzewostan jodłowy zagospodarowany rębnią przerębową (B.B.)
Id=10568
1.Współwystępowanie drzew różnej grubości
Rozdział: Inwentaryzacja struktury i zapasu w lesie przerębowym
Rębnia przerębowa utrzymuje duże zróżnicowanie struktury wiekowej drzewostanu (K.S.)
Id=10466
1.Drzewo dojrzałe do wyrębu
2.Starsze podrosty
3.Młode pokolenie
Strona: Rębnie III gniazdowe
Rozdział: (początek strony)
Wysokość zabezpieczenia biologicznego odnowienia na gniazdach (J.Z.)
Po osiągnięciu wysokości 1.5-2.0 m znacząco spada wyzyko dużych szkód, jakie w odnowieniu na gnieździe mogą spowodować przymrozki, zwierzyna, chwasty lub okresy posuchy.
Id=10628
1.Gniazdo z odnowieniem dębowym o wysokości 2 m.
Rozdział: Cięcia i odnowienie na gniazdach
Jodła potrafi zregenerować po silnym przygłuszeniu, ale powinna być odsłaniana powoli, w kilku nawrotach (J.Z.)
Jodła wprowadzona na gniazdach: widok po całkowitym odsłonięciu; wiek drzew ok. 35 lat.
Id=10635
1.Korony regenerujące po długim przygłuszeniu
Nagłe odsłonięcie drzew w dolnych warstwach może powodować osłabienie ich koron (L.B.)
Cienioznośne drzewa iglaste (zwłaszcza jodła) dostosowują budowę anatomiczną i ułożenie igieł do warunków świetlnych w momencie ich powstawania. Odbudowa igliwia dostosowanego do nowych warunków musi potrwać co najmniej kilka (dla jodły 5-7) lat. Na zdjęciu widać powstałe dawniej pod drzewostanem podrosty jodły i świerka, pozostawione obecnie w kępie starodrzewu. Po odsłonięciu wykazują one wyraźne oznaki osłabienia - przerzedzenie koron i żółknięcie igieł.
Id=10749
1.Żółknące igliwie jodeł w kępie po założeniu zrębu
2.Usychający po odsłonięciu przedrost świerkowy
Rozdział: Przestrzenne rozmieszczenie gniazd na strefie
Widok strefy w rębni IIIa po odnowieniu powierzchni międzygniazdowej (J.Z.)
Na siedlisku LMśw na gniazdach wprowadzono buka i dąb, a pomiędzy nimi sosnę i modrzewia.
Id=10629
1.Pas gniazd bukowych
2.Pas gniazd dębowych
3.Płat modrzewia w uprawie sosnowej
4.Pozostawiona czereśnia o roli biocenotycznej
Płaty gatunków o niższym wieku rębności lub zdrowotności powinny być wyznaczane pod przyszłe gniazda (J.Z.)
Grupa brzozy w rębnym drzewostanie dębowo-sosnowym na siedlisku LMśw. Brzozy w kępie praktycznie już nie przyrastają, podobnie jak otaczające je osobniki sosen, zniszczone w wyniku biczowania.
Id=10710
1.Grupa brzóz
2.Korona sosny uszkodzona biczowaniem
Rozdział: Czas odsłonięcia gniazd
Przetrzymane na gniazdach podrosty po odsłonięciu mają niską stabilność mechaniczną (J.Z.)
Póżno odsłonięte gniazda bukowe i uprawa dębowa na siedlisku Lśw. Niektóre drzewa brzeżne na gniazdach tracą stabilność mechaniczną, zwłaszcza po obciążeniu ich koron śniegiem.
Id=10643
Systemy korzeniowe drzew na gniazdach są słabo rozwinięte, a u drzew brzeżnych łatwo mogą ulegać uszkodzeniom (J.Z.)
Gniazda świerkowe w ostoi zwierzyny na siedliskach borowych.
Id=10631
1.Podcięte pługiem płytkie korzenie świerka
