Dotyczy to zwłaszcza dębu w drzewostanach bukowych lub jodłowych na żyznych siedliskach. Dąb wprowadza się na gniazda z domieszkami mającymi w przyszłości utworzyć pod nim drugie piętro (Gb, Lp) oraz ewentualne z przejściowymi gatunkami osłonowymi (Md, Brz).

Przylegające do siebie strefy, na których wycinane są gniazda, powinny być zakładane w kierunku przeciwnym do kierunku dominujących w danej lokalizacji wiatrów.

Cięcia na gniazdach należy zsynchronizować z cięciami odnowieniowymi na powierzchni międzygniazdowej. Zazwyczaj gniazda wykonuje się w czasie wykonywania cięć przygotowawczych na przestrzeni międzygniazdowej - jednak na tyle wcześnie, aby odnowienia na gniazdach uzyskały pożądane wyprzedzenie względem gatunku odnawianego cięciami częściowymi na przestrzeni międzygniazdowej. W przypadku gatunków o rzadkich latach obfitego urodzaju nasion (dąb, buk), synchronizacja zakładania gniazd i cięć odnowieniowych ma szczególnie duże znaczenie.

Przy odnawianiu rozległych drzewostanów, gdy istnieje konieczność podziału ich na strefy, całkowity okres odnowienia można przyśpieszyć zakładając gniazda na kolejnej strefie zanim zakończą się cięcia odnowieniowe na poprzedniej strefie.